Bakalie - relacja z gdanskich targów i kilka polskich marek

Bakalie – targi mody, designu i młodej sztuki odbywają się w Gdańsku cyklicznie, co kilka miesięcy. Wczoraj, w Starym Maneżu we Wrzeszczu miała miejsce 18. edycja imprezy, a mi w końcu udało się nie przegapić terminu i spędzić tam sobotnie popołudnie.

Każda z edycji targów gromadzi kilkudziesięciu wystawców. To między innymi projektanci mody, biżuterii, akcesoriów do domu i zabawek dla dzieci, ale też właściciele sklepów vintage, księgarni czy twórcy perfum. Bakalie są nie tylko szansą, aby ubrać się od stóp do głów lub uzupełnić mieszkanie o dodatki. Dają też możliwość przyjrzenia się niecodziennym rozwiązaniom z zakresu designu, odkrycia niespożytych pokładów kreatywności wystawców i zainspirowania się. Stoiska zajmują głównie młode marki, z których większość ma swoje sklepy internetowe, jednak tylko część posiada sklepy stacjonarne czy pracownie. To kolejna zaleta targów – możliwość przymierzenia ubrań, dotknięcia materiałów albo przyjrzenia się z bliska dodatkom, wystawionym przez marki niedostępne w Gdańsku na co dzień. Jest jeszcze jeden element, którego żaden sklep internetowy, nawet z najlepszą obsługą klienta, nie może nam zapewnić – osobisty kontakt z producentami. Miałam wczoraj okazję porozmawiać z dziewczynami szyjącymi ręcznie galanterię skórzaną, o tym jak ważna jest dla nich jakość materiału i dbałość o każdy detal. Przy kilku ekspozycjach usłyszałam skąd wzięły się pomysły na taki rodzaj twórczości, a przy innych skąd czerpią pomysły, no i jeszcze to, że niektórzy z twórców na swoich stronach internetowych wystawiają tylko część tego, co wychodzi spod ich ręki (czasami jedynie 40%). To, co najciekawsze, zabierają właśnie na targi.

Uroda - Trzy sprawdzone kosmetyki na jesień

Wraz ze zmianami temperatury, zmieniają się potrzeby skóry. I choć należę do kosmetycznych ignorantów, to wiem, że od takich prawd nie ucieknę. Wierzcie mi, jeśli chodzi o teorię dbania o skórę, jestem naprawdę do niczego. Nauczyłam się za to obserwacji – zwracania uwagę na to, co aktualnie dzieje się z moją skórą, czy mnie to cieszy czy nie i jak to ewentualnie naprawić. Stworzyłam sobie własny system – przykładowo, zamiast pamiętać o różnych kremach do twarzy kilka razy dziennie, sięgam po jeden sprawdzony, kiedy tylko czuję, że skóra jest trochę ściągnięta. Mam wtedy poczucie, że ciało dostaje to, czego rzeczywiście potrzebuje, a nie jest smarowane dla samego smarowania. Idąc dalej tym torem, przebrałam też dość kategorycznie kosmetyki, których używałam.  Mało to chwalebne, ale potrzebowałam trochę czasu, żeby zrozumieć, że skoro kosmetyk jest i ma nawet konkretne przeznaczenie, a ja go posiadam, wcale nie oznacza, że powinnam go używać. Tak udało mi się znaleźć kilka produktów naprawdę dobroczynnych dla mojej skóry, a dzisiaj chcę Wam przedstawić trzy z tych, którymi ją ratuję, kiedy jesienne przesilenie bardzo stara się jej dokopać.

The needs of our skins change, as the temperatures outside decrease. As much as I would like to remain such a cosmetics ignorant as I am now, I cannot get away from this kind of truths. Trust me, I really suck when it comes to the theory of beauty routines. However, I learnt to observe. I mean paying attention to what goes on with my skin, whether I like it or not and, eventually, how to fix it. I worked out my own system; instead of using a few kinds of face creams three times a day, I found one that really works for me and I use it when I feel my skin gets dry or pinched. Then I feel the skincare I provide my body with is what my skin really needs instead of putting creams and balms just for putting itself. Eventually, I categorically dealt with the tons of cosmetics I used. I know I should feel ashamed typing this sentence, however, it took some time to make me understand that the fact I posses some skincare product and it even has a concrete dedication doesn’t mean I need to/should use it. Living with this thought in mind, I managed to select some products that I find really beneficial for my skin and today I’d love to introduce you three of those that I use to rescue my body when autumn solstice really tries to kick my ass; sugar crystal  peeling with cupuacu butter from Ziaja, Swederm Hud Salva intensive moisturizing cream for all the skin irritations and regenerating hand and nails serum from Tołpa. 

Autumn Vibes - Coolawoola

Kiedyś przechodziłam bardzo niepokojącą fazę – moim celem była szafa wypełniona sezonowymi hitami z H&M’u i masą ciuchów z sieciówek, jakie nosiła większość dziewczyn na ulicach. W końcu jak wszyscy, to wszyscy! Mało tego, wizualizowałam to sobie jako moją wymarzoną garderobę – kiepskiej jakości ubrania i sztuczne świecidełka, które wtedy wydawały mi się unikatowe (teraz trochę się wzdrygnęłam pisząc to zdanie). Stopniowo zaczęłam wychodzić z tego niepokojącego stanu i znajdować rzeczy oryginalne, piękne, z naturalnych materiałów, zrobione w Polsce. To nie znaczy, że zrezygnowałam z białych t-shirtów z H&M – to duży komfort wejść do sklepu i chwycić wieszak z koszulką, której nie trzeba ani mierzyć, ani zastanawiać się nad jej zakupem, bo to czwarta sztuka tego samego modelu kupiona w ciągu dwóch lat, która jest nam zwyczajnie potrzebna. Znaczy to mniej więcej tyle, że moje priorytety i ubraniowe wizje uległy poważnym zmianom, a pojęcia „oryginalny”, „wygodny”, „uniwersalny” i „wart swojej ceny” zostały zupełnie przedefiniowane.

Blush Places - W Starym Kadrze , Gdansk

Jakiś czas temu wpadłam na pomysł, żeby zacząć nowy cykl. Ma składać się z postów o wyjątkowych miejscach głównie w Trójmieście i okolicach - takich „moich” punktach, które poleciłabym każdemu, gdzie nieprzerwanie wracam lub właśnie je odkryłam i się zakochałam. Kiedy już zdecydowałam się na pierwszy wpis wiedziałam, że W Starym Kadrze powinno być jego tematem.

Do Starego Kadru zabrał mnie wiosną kolega. I chociaż mieszkam w Gdańsku od dawna, to w Kawiarni Filmowej nie byłam do tamtej pory. Słyszałam o niej jedynie w kategorii kin na Starym Mieście. Teraz zaczynam traktować to miejsce jak „moje”, bo będąc na starówce odruchowo się tam kieruję, a kiedy któryś ze znajomych jadących do Gdańska pyta gdzie zjeść coś dobrego, zawsze kończę wymienianie zdaniem: „idźcie na ciasto miodowe do Starego Kadru”.

It’s been a while since I’ve figured out that I’d love to start a new series of posts on the blog - “Blush Places”. These should be short articles about my favorite spots in Tricity mainly (but not only), the places I love and visit regularly or just discovered and fell in love hopelessly. When I finally decided to create the first post, I knew it should be about a coffee shop I adore – W Starym Kadrze in Gdańsk.

I know this place thanks to the friend of mine who showed me Stary Kadr last spring. Although I’ve been living in Gdańsk since I was sixteen, I never visited this particular coffee shop before. I only heard about it in a category of cinemas of the old town. Now, I start to find this place my place. Every time I wander to the area of the city center I head there automatically and recommend it to all the friends who travel to Gdańsk and ask for help with finding a right place to dine or relax.